در رژیم غذایی افراد دیابتی به شدت میزان مصرف شکر و مواد معدنی کنترل می شود.یک سوال مکرر که برای دیابتی ها همیشه وجود دارد این است که آیا بیماران دیابتی مجاز به مصرف عسل هستند با خیر؟
دیابت نقص در پانکراس است که به موجب آن انسولین کافی تولید نمیشود و یا به درستی مورد استفاده قرار نمیگیرد. دیابت اساسا اختلال در متابولیسم است که عمدتا از کربوهیدرات میباشد . قندهای خوراکی و نشاسته قابل استفاده نبوده از این رو توسط ادرار دفع میشود.علایم دیابت شامل پر ادراری ، تشنگی و یا گرسنگی شدید، کاهش وزن ، بی حسی و عفونت است. دو نوع دیابت وجود دارد که در نوع اول آن بدن انسولین تولید نمیکند . در دیابت نوع دوم یا انسولین کافی تولید نمیشود و یا سلول ها به انسولین مقاومت پیدا میکنند و تمایل به اضافه وزن دارند ؛ زیرا انسولین قادر به انتقال گلوگز به سلول های ماهیچه ای کبد نیست در نتیجه گلوکز به چربی و کلسترول تبدیل میشود. نه تنها چاقی بلکه بیماری های قلبی، کاهش گردش خون در پاها، بیماری های چشمی را سبب میشود . در حالی که در دیابت نوع اول با تزریق انسولین کنترل میشود که گلوکز وارد سلول های بدن شده و قند خون کنترل می شود ، دیابت نوع دوم معمولا از داروهای کاهنده گلوکز استفاده می شود . اکثر بیماران دیابتی نوع دو هستتد و حدود ۴۰ سالگی اتفاق می افتد.
- همه شیرین کننده ها یکسان نیستند.
وقتی از پزشکان در مورد اینکه آیا دیابتی ها میتوانند از عسل استفاده کنند سوال شود ، در اکثر مواقع با جواب رد مواجه می شوند. بسیاری از بیماران دیابتی و کسانی که در معرض دیابت قرار دارند قادر به مصرف عسل هستند. (Jornal of medicinal food).قبل از گنجاندن عسل در برنامه غذایی خود بدانید چه مقدار از مایعات شیرین روزانه میتوانید استفاده کنید. هر دیابتی متفاوت است و باید بداند که بدن او چگونه به غذا های مختلف حاوی کربوهیدرات واکنش نشان میدهد .به خاطر داشته باشید که مقدار کربوهیدرات در یک غذا در نظر گرفته شود؛ نه مقدار شکر آن.عسل به عنوان یک غذای سالم مثل برنج ،سیب زمینی هر قاشق غذاخوری آن حدود ۱۷ گرم کربوهیدرات دارد. وقتی کل مصرف روزانه کربوهیدرات را حساب کردید افراد دیابتی میتوانند آن را مثل سایر قندها یا کربوهیدرات ها مصرف کنند. برای کنترل پاسخ به مصرف عسل ، سطح قند خون قبل از مصرف و ۲ ساعت بعد از مصرف باید اندازه گیری شود.همچنین هنگام خرید عسل توجه کنید که عسل خالص و خام بوده و در تولید آن از شکر ویا مالت استفاده نمی شود.
۲-عسل در قندخون نجیب است!
این امر شگفت انگیز نیست زیرا ایده خوردن عسل برای تنظیم قند خون نسبتا امری شهودی به نظر می رسد. اما آیا تا به حال به شما گفته اند که مطالعات بالینی نشان میدهدعسل طبیعی و خالص انتخاب سالمی نسبت به شکر و شیرین کننده های ساکارین و آسپارتام می باشد؟عسل نیازمند سطوح پایین تری انسولین در مقایسه با شکر سفید معمولی است و سطح قندخون را به سرعت افزایش نمیدهد ؛ یعنی شاخص گلایسمی کمتری نسبت به شکر دارد.اگرچه عسل مقادیر زیادی قند دارد اما عمدتا از دو واحد ساده گلوکز و فروکتوز تشکیل شده است که با سرعت متفاوتی جذب بدن می شوند. در کتاب “انقلاب عسل” دکتر رون عسل را به عنوان نقش نظارتی در قند خون دانسته به طوری که از ازدیاد گلوکز در خون جلوگیری میکند و فقط عسل خالص و خام است که چنین خاصیتی دارد.
۳-عسل اثرات متابولیکی مطلوبی دارد
استفاده از منوساکارید فروکتوز اغلب به افراد دیابتی نسبت به سایر قندها توصیه می شود.فروکتوز مثل گلوکز مورد استفاده قرار نمیگیرد وبه طور مستقیم تاثیری روی قندخون ندارد چرا که سبب تحریک ترشح انسولین نمیشودو لذا باور بر این است که بهترین قند برای دیابتی هاست . این را هم در نظر داشته باشید که بنابر فرضیه ای مصرف زیاد قروکتوز میتواند باعث افزایش تری گلیسیرید در بدن شود.
طی یک تحقیقی که در مورد اثر مصرف عسل بر کنترل قندخون روی ۵۳ بیماری دیابت نوع دوم انجام شده نشان داد که بعد از ۸ هفته مصرف روزانه ۵۰ گرم عسل، محیط دور کمر بیمار کاهش یافت. بنابر این عسل نباید در رژیم غذایی افراد دیابتی ممنوع شود چون میتواند برای بیماران دیابتی نوع دوم مناسب باشد.
